രാവിന്‍ പ്രണയിനി നിന്‍ സുഗന്ധം
എന്‍ നാസിക തുമ്പിനെ തൊട്ടുണര്‍ത്തി
നിന്‍ സുഗന്ധമെന്നെ തൊട്ടുവിളിച്ചപ്പോള്‍
ഒരു മാത്ര ഞാനും പുളകിതനായി
ചെടിയായ് മണ്ണില്‍ നിന്‍ മുളപൊട്ടിയപ്പോള്‍
എന്നിലെ പ്രണയവും നാമ്പിട്ടു നിന്നോട്
എന്‍റെ ദിനങ്ങളിലോരോ നിമിഷവും
നിന്നടുത്തെത്തി ഞാന്‍ നോക്കി നിന്നു
കൌമാരം മൊട്ടിട്ട നിന്നിലെ മാറ്റങ്ങള്‍
അത്ഭുതമോടെ ഞാന്‍ കണ്ടിരുന്നു
നിന്‍റെ ഇലകളില്‍ ഹരിതവര്‍ണ്ണത്തിന്‍റെ
പച്ചപ്പുകണ്ടപ്പോള്‍ എന്‍മനംചൊല്ലി
അടുത്ത പുലര്‍കാലം എനിക്കുനീയേകിയോ
നിന്നിലെ മൊട്ടിന്റെ പുതു നാമ്പുകള്‍
പ്രണയത്തിന്‍ മാധുര്യമേറി വന്നീടുന്നു
ഓരോ ദിനങ്ങള്‍ കഴിയുമ്പോളും
ഒരു രാവിന്‍ പാതി മയക്കത്തിലറിഞ്ഞുഞാന്‍
പൂവായി വിരിഞ്ഞ നിന്‍ പുതു സുഗന്ധം
കറുപ്പിന്‍റെ അഴകായ രാവിനു വേണ്ടി നീ
വെള്ള ചേലയണിഞ്ഞു വന്നില്ലയോ........
നിന്‍റെ സുഗന്ധത്തിന്‍ തീവ്രാനുരാഗം
സന്തോഷ പൂര്‍ണ്ണനായ് രാവിന്‍റെ മാറില്‍
ശയനം നടത്തി ഞാന്‍ പുലരുവോളം
പുലരിയില്‍ നിന്നരുകിലെത്തിയ നേരത്ത്
കൂമ്പിയടഞ്ഞു കുമ്പിട്ടു നിന്നു നീ
എന്നിലെ അനുരാഗ പുഷ്പമേയിന്നു നീ
തനിച്ചാക്കിയെന്തിനു പോയ്‌ മറഞ്ഞു...........?
"എന്നിലെ അനുരാഗ പുഷ്പമേയിന്നു നീ
തനിച്ചാക്കിയെന്തിനു പോയ്‌ മറഞ്ഞു...........?"
നിശാഗന്ധിയെ പ്രണയിക്കുന്നവര്‍ @!!
ReplyDelete