Monday, May 25, 2015

നടനചാതുരി


സ്വയംനല്ലവരെന്നു പുകഴ്ത്തിനടക്കുമ്പോള്‍
സ്വയം ചെറുതാകുന്നു ജനതയ്ക്ക് മുന്നില്‍ 
വിരല്‍ചൂണ്ടി നില്‍ക്കുന്ന നിങ്ങള്‍തന്‍ഭാവം 
കണ്ടാലറിയാം അഹങ്കാരഗര്‍വ്വിനെ

അന്യര്‍തന്‍സ്വസ്ഥത തല്ലികെടുത്തുമ്പോള്‍  
 സ്വയം അസ്വസ്ഥനാകുന്നതെന്തിവര്‍ ?
സ്നേഹമാണെന്ന്  പറഞ്ഞുതീരുംമുന്‍പേ 
അഭിനന്ദിക്കാതെവയ്യ അഭിനയമികവിനെ 

ഉണര്‍ത്തുപാട്ടായ് അരികില്‍വരുമ്പോള്‍ 
 ഇമകളടച്ചവര്‍ ഉറക്കംനടിച്ചിടും 
ദൂരെയെറിയുക  ഇനിയെങ്കിലും 
മര്‍ത്യാ നിന്നിലെ ഞാനെന്ന ഭാവത്തെ 

നവരസങ്ങള്‍ ആടുവാന്‍വെമ്പി 
ഓരോ നിമിഷവും മുന്നിലായ് വന്നവര്‍
നടനകലയുടെ ചാതുരി നിറച്ചൊരാ-
മൊഴികളുമായി അരങ്ങിലെത്തി 

പലമനസ്സിന്റെ ചപലതയെ 
ഒരേസമയം തലോടിനടന്നവര്‍ 
മുള്ളിനെ മുള്ളുകൊണ്ടെന്നപോല്‍
മറുചോദ്യമെറിഞ്ഞു പോകുന്നവര്‍ 

ശാപത്തിന്‍ കണ്ണുനീര്‍ചിതറിവീണുടയുമ്പോള്‍ 
ഇടിയായ് മിന്നലായ് പതിക്കാതിരിക്കുവാന്‍
വെറുമൊരുശ്വാസമാണെന്നോര്‍മ്മയാലെ 
കാപട്യമില്ലാത്ത കാരുണ്യകടലാകണം ......!!!!!