നിഷ്കളങ്കത

നിഷ്കളങ്കമായിരുന്നു ആ പുഞ്ചിരി

പ്രകാശപൂരിതമായിരുന്നു ആ നയനങ്ങള്‍

സ്നേഹപൂര്‍ണമായിരുന്നു ആ നോട്ടം

കരുണയും ദയയും തുളുമ്പും പെരുമാറ്റം

ഉള്ളാലെ നോവുമ്പോഴും പുറമേ പുഞ്ചിരിച്ചു

സ്വാന്തനമായിരുന്നു ആ മൊഴികള്‍

ഒന്ന് കണ്ടാല്‍ വീണ്ടും കാണാന്‍ കൊതിക്കും മുഖം

സഹനമായിരുന്നു ജീവിതപാത

എന്നിട്ടുമൊരിക്കല്‍ വീണു കരിനിഴല്‍

ഉണരാന്‍ കഴിയാത്ത വിധം തകര്‍ന്നുപോയ്

വെള്ളപുതച്ചു കിടന്നുറങ്ങി

കരിനിഴല്‍ വീഴ്ത്തിയവര്‍ വിജയശ്രീലാളിതരായ്

നിഷ്കളങ്കതക്കുമുന്നിലെത്തി വിജയകൊടി നാട്ടുവാന്‍

അവിടെയോ തോറ്റുപോയ്‌ അഹങ്കാരമാം കരിനിഴല്‍

മാപ്പ് നല്‍കുവാന്‍ കാത്തുനില്‍ക്കാതെ

മണ്ണില്‍ലയിച്ചോരാ നിഷ്ക്കളങ്കതക്കുമുന്നില്‍