മന്ത്രങ്ങള് പൊന്വീണയായ് എന്നില് നിറയട്ടെ
ഓരോ നിമിഷവും ഞാനറിഞ്ഞീടുന്നു
നിന്നില് നിന്നുതിരുന്ന വാക്കിന്റെ ധാരയെ
ഇടമുറിയാതിന്നു ഒഴുകിവന്നീടുമ്പോള്
പിന്നോട്ട് പോകുവാന് ആരോമൊഴിയുന്നു
പണ്ടേ നിന് വഴികള് പാപ പങ്കിലമല്ലെന്ന്
ചൊല്ലുവാന് നിനക്കിന്നാവുമോ
ഓരോ തുണ്ടിലും കോറിയ വരികളോ
തപിച്ചുകൊണ്ടിന്നു നീ ചുണ്ടില് മന്ത്രിക്കുന്നു
അനന്തസായൂജ്യമടയുന്ന നാളുകള്
വരവിനായ് ഇന്നുനീ നോക്കിയിരുപ്പതോ
നിന്നിലെ വീഴ്ചകള് അറിഞ്ഞിട്ടുമിന്നു ഞാന്
അറിയാത്തപോലിന്നു ഭാവിച്ചു നില്ക്കുന്നു
തേടിനടന്നു ഞാന് കണ്ടെത്തുമാ സത്യം
അധികം വിദൂരമല്ലാത്ത നാളതില്
യാത്ര പറഞ്ഞു പിരിയുവാന്പലനാളില്
പൊന്തിയ നാവിന്റെ തൃഷ്ണയെയെന്തിനു
അരുതെന്ന് ചൊല്ലി വിലക്കുന്ന നോട്ടമായ്
ഉദിക്കുന്നുവല്ലോ നിന്മുഖ ചേഷ്ടകള്
ശൂന്യമാം മാനസമോടെ നിന് മുന്നിലായ്
വന്നു ഞാന് പലകുറി നിന്നതറിഞ്ഞുവോ
അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല നിന് മാനസമെന്നെ
അറിയേണ്ടൊരിക്കലുമിനിയെന്നെ നിന് നാളില്
ഹൃദ്യമായ എഴുത്ത് .....................ആശംസകള് നേരുന്നു
ReplyDeleteനന്ദി നൌഷാദ്
Deleteനന്നായി എഴുതി ആശംസകള്
ReplyDeleteനന്ദി സാജന്
Deleteനന്ദി അജിത്തേട്ട
ReplyDelete