നിന് ചിന്തകള് മേയുന്നതെവിടെ
ബാല്യകാലത്തിന്റെ സ്മരണയില്
ഓടിതിമര്ത്തതാം പൂന്തോപ്പുകള്
ശലഭസൗന്ദര്യം നുകര്ന്നിടുമ്പോള്
എന് കണ്ണില് തെളിഞ്ഞതാം കൌതുകമോ
പുസ്തകസഞ്ചിയും ചോറുപൊതിയുമായ്
നടന്നു പോയൊരാ പാതയോരങ്ങളോ
നിരന്നു കിടക്കുന്ന പുഞ്ചപാടങ്ങളില്
നെല്കതിര് കൊത്തുന്ന വര്ണ്ണക്കിളികളോ
കൌമാരനാളില് നമ്മളില് വന്നതാം,
പ്രകൃതി സത്യത്തിന്റെ മാറ്റങ്ങളോ
പെരിയാറിന് തീരത്തിരുന്നു നാമൊന്നായ്
പ്രണയ പുഷ്പങ്ങള് കൊരുത്ത നിമിഷമോ
മംഗല്യസൂത്രം കൊരുത്ത ചരടിനാല്
അന്യോന്യം സ്വന്തമായ് മാറിയതൊ
ആദ്യജാതനാം പൈതലിന് നെറ്റിയില്
ആദ്യമായ് നല്കിയ നറുമുത്തമോ
പല്ലില്ല മോണയാല് പുഞ്ചിരി തൂകിയാ-
പിച്ചനടന്നതാം കുഞ്ഞിന്റെ കൊഞ്ചലൊ
ആദ്യമായ് മുത്തച്ഛനായ ദിനമാണോ
പ്രിയതമ തന്നുടെ വേര്പാട് നല്കിയ
വേദനയെല്ലാം മുറിയുന്ന ഓര്മ്മയോ
ദിനങ്ങള് കൊഴിയവേ ദിനചര്യ മാറവേ
മാറ്റത്തിന് തപ്പുതുടി താളങ്ങളോ
വെള്ളിരോമങ്ങളെ തഴുകിയിരുന്നപ്പോള്
മിന്നി മറഞ്ഞതുമെന്തെന്തു ഓര്മ്മകള്
ഇന്നിതാ പൂമുഖപടിയിലിരുന്നിട്ടു
ഓര്മ്മപെയ്ത്തിന്റെ വസന്തകാലം
സ്വര്ണ്ണലിപികളാല്ചാലിച്ചെഴുതിയ
ഓര്മ്മകള് ചെപ്പിലടച്ചു വച്ചു
വീണ്ടുമൊരു ജന്മമുണ്ടാകുമോ ചെപ്പുതുറക്കുവാന്
സ്പുടം ചെയ്തടച്ച "ഓര്മ്മതന് പെരുമഴക്കാലം"
ഒരു ജീവചരിതം തന്നെയാണല്ലോ കുറച്ചു വരികളില്!!
ReplyDeleteവായനയ്ക്കും ഈ സ്നേഹത്തിനും നന്ദി അജിത്തേട്ട
Deleteനന്നായിരിക്കുന്നു ജീവിതഗാഥ!
ReplyDeleteആശംസകള്
വായനയ്ക്കും ഈ സ്നേഹത്തിനും നന്ദി സര്
DeleteKaazcha...!
ReplyDelete.
manoharam, Ashamsakal...!!!
വായനയ്ക്കും ഈ സ്നേഹത്തിനും നന്ദി സുരേഷ് ജി
Deleteഓര്മ്മതന് പെരുമഴക്കാലം" തീര്ത്തു ഈ കവിത ..അഭിനന്ദനങ്ങള്
ReplyDeleteവായനയ്ക്കും ഈ സ്നേഹത്തിനും നന്ദി Tinku
ReplyDelete