കടലമ്മേ നിന്നെ കണ്ടങ്ങിരുന്നാല്
സമയചക്രങ്ങള് ഓടുവതറിയില്ല
ഏകയായ് നിന് തീരത്തണയുമ്പോള്
ഏതോ നിര്വൃതിയെന്നെ പൊതിയുന്നു
നിന്റെ മാറിലെ നീലിമയില്
നീന്തുമൊരു മാനസ കുരുന്നായ്
എന് മിഴികളില് നീ മാത്രമായ്
കുളിരുമ്മ വച്ചുകളിക്കുന്നു
നിന്നിലെ പാല്നുരകളെന്
പദികത്തില് തൊട്ടുതലോടി
മാടിവിളിക്കുന്നു നിന്മടിയില്
പിച്ചവച്ചു കളിച്ചിടാനെന്നെയും
നിന്നിലെ മാദകഭംഗിയിലലിഞ്ഞു
അനന്തവിഹായസ്സിന് ചാരുത
എന് മിഴികളിലാവഹിച്ചൊരു-
പിഞ്ചുപൈതലിന് പുഞ്ചിരി
അലകളായ് കൈനീട്ടിയെത്തിയെന്നരികെ
കുമ്പിളില് നിറക്കുവാന് നീര്മണികള്
പാറയില്ചിന്നിച്ചിതറിയകലുമ്പോള്
ഒളിക്കണ്ണാലെയെന്നില് സ്നേഹമായ്
കൊതിതീരുംവരെയൊന്നിരിക്കാന്
കഴിയില്ലയിന്നുമെന് പ്രിയമാനസേ
ഇനിമടങ്ങട്ടെയെന് പാദുകമഴിച്ച്
നിന് തീരത്തുപതിച്ചോരടയാളമായ്
കൊള്ളാം.!!!!
ReplyDeleteകടല്ക്കരയില്....
ReplyDeleteനന്നായി...
ആശംസകള്