Tuesday, May 7, 2019

മാപ്പില്ലാ ക്രൂരതകള്‍


ശലഭമായ് പാറിനടക്കേണ്ട കുഞ്ഞുങ്ങള്‍
ക്രൂരമാം കൈകളില്‍ വീണുടഞ്ഞു
ഊട്ടിവളര്‍ത്തേണ്ട കൈകള്‍ തന്നെ
തേച്ചുമായ്ച്ചീടുന്നു കുരുന്നുജീവന്‍

ആറ്റുനോറ്റുണ്ണിക്കായ് കേഴുന്നവര്‍
മന്നിലലയുന്നു കണ്ണീരുംകൈയ്യുമായി
സൃഷ്ടാവ് നല്‍കിയ കുഞ്ഞുങ്ങളെ
കുരുതി കഴിക്കുന്നു കാപാലികര്‍ ചിലര്‍

ശിലപോലുമലിയുന്ന നോവാല്‍
മുറിവേറ്റു പിടയുന്ന പിഞ്ചോമനകള്‍
സൃഷ്ടാവൊരിക്കലും മാപ്പേകില്ല
അമ്മയായ് വാണൊരു നിഷാദിമാരേ

കണ്ടവര്‍ കേട്ടവരെല്ലാവരും
ഒന്നുപോല്‍ തേങ്ങുന്നു കുഞ്ഞുങ്ങളേ
പ്രകൃതിയാമമ്മപോലും  നിന്‍ മുന്നില്‍
ആര്‍ത്തലച്ചെത്തുന്നു നോവിന്‍ മഴയായ്

പശിയേറ്റുകത്തുന്ന വയറാല്‍
മറ്റാരുമറിയാതുറങ്ങിയ കുഞ്ഞേ
മൗനംവെടിഞ്ഞു നീ മൊഴിയാത്തതെന്തേ
ഗുരുഭൂതരുള്ള നിന്‍ വിദ്യാലയത്തില്‍

നികൃതന്‍റെ കൈകളിലെന്തിനു കുഞ്ഞേ
നിന്നമ്മയേകി പന്താടുവാന്‍?
അമ്മതന്‍ രണ്ടക്ഷരത്തിന്‍ മഹത്വം
തീരാകളങ്കത്താല്‍ ദുശ്ചരിതയാക്കിയവര്‍

മുറിവേറ്റുവീണ നിന്‍ രക്തത്തിന്‍ ചാലുകള്‍
തുടച്ചീടുവാന്‍ കൂടപ്പിറപ്പിന്‍ കുരുന്നുകൈ മാത്രം
ഇനിയാര് പൊതിയുമാക്കുരുന്നിന്‍ ഗാത്രത്തെ
ക്രൂരമാം പീഡനമില്ലാത്ത ഗേഹത്തില്‍

അച്ഛന്നരികില്‍ നിന്‍ സ്വര്‍ഗ്ഗംപണിയുവാന്‍
മുറിവെത്രയേറ്റുനിന്‍ പിഞ്ചിളംമേനിയില്‍
ഇതുപോലരമ്മയുമീമന്നില്‍ വാഴല്ലേ .........
ഈഗതിയൊരുനാളും തനയര്‍ക്ക് വേണ്ടിനി

സ്വര്‍ഗ്ഗത്തില്‍ തിങ്ങിനിറയുന്നു കുഞ്ഞുങ്ങള്‍
കല്മഷമേശാത്ത മാലഖമാരായ്
ധരണിയില്‍ നരകങ്ങള്‍ തീര്‍ക്കുന്നു ക്രൂരമാം
ഹൃത്തിനുടമയായുറ്റവരന്യരുമൊന്നുപോലെ