വിജനമാംവഴിവക്കില്‍
തെളിഞ്ഞദീപമേ
നിന്നിലെ തെളിമയറിയാതെ പോയിഞാന്‍
വൈകിയവേളയിലീസംഗമമെങ്കിലും
മറയുംവരെയെന്നെ കൈകളില്‍ ചേര്‍ക്കണം
തളിരായ് പൂവായ് ഫലമായ് മാറുവാന്‍
വറ്റാത്ത സ്നേഹത്തിനുറവയായൊഴുകണം
മുല്ലവള്ളിപോല്‍ ചുറ്റിപടരുവാന്‍
തേന്മാവുപോലെന്നുമരികില്‍ വേണം
തളരുന്ന പാദങ്ങള്‍ താങ്ങീടുവാന്‍
നിന്‍ പാദങ്ങളില്‍ ചേര്‍ത്തുനടത്തണം
ഉഴറുന്ന ഇടനെഞ്ചിന്‍ തേങ്ങലുകള്‍
ഒരുകരസ്പര്‍ശത്താല്‍ മായ്ച്ചീടണം
എന്നിലെകുറവുകള്‍ നിന്നെതളര്‍ത്തുമ്പോള്‍
പൊറുക്കാത്ത തെറ്റായി കണക്കിടല്ലേ
കുറവുകളെല്ലാമെന്‍ നിറവുകളാക്കുവാന്‍
നിന്നാര്‍ദ്രസ്നേഹം പകര്‍ന്നുവേണം 
സ്നേഹത്തിന്റെ വെളിച്ചം നേര്‍വഴി കാണിക്കട്ടെ!
ReplyDeleteആശംസകള്‍
വായനയ്ക്കും ഈ സ്നേഹത്തിനും നന്ദി സര്‍
Deleteഎന്റെ വഴികൾക്ക് പ്രകാശവും കാലിനു ദീപവും!!
ReplyDeleteവായനയ്ക്കും ഈ സ്നേഹത്തിനും നന്ദി അജിത്തേട്ട
Deletegood nnayittundu
ReplyDeleteവായനയ്ക്കും ഈ സ്നേഹത്തിനും നന്ദി സര്‍
Delete